Za waszą i naszą to seria plakatów i animacji, które są ekspresją tęsknoty za równościowym, otwartym, demokratycznym, proekologicznym i solidarnym społeczeństwem.

Symbole, łączone ze szwedzkim dziedzictwem narodowym takie jak: sauna, Pipi Pończoszanka, szwedzka kiełbasa Falu, tradycyjne wzory sztuki ludowej, koniki Dala, łosie i czerwone tradycyjne domy, często wykorzystywane w narodowych kampaniach reklamowych, są reinterpretowanymi przez Petera Johanssona zjawiskami kulturowymi.

Była lipcowa sobota 1942 roku, kiedy niemieccy żandarmi wraz z polskimi policjantami zatrzymali w okolicach małopolskiego Borzęcina Dolnego dwudziestodziewięcioosobową grupę składającą się z Romów i Romek. Trzech mężczyzn, pięć kobiet i ponad dwadzieścioro dzieci Niemcy i Polacy rozstrzelali jeszcze tego samego dnia w nieodległym lesie. Zamordowanych wrzucono do wykopanego na miejscu kaźni dołu, który następnie zasypano ziemią.

Pomyśl, że nie ma granic. Od 5 października, co sobotę, o godz. 11:11 w ms², ul. Ogrodowa 19, edukatorki i edukatorzy Muzeum Sztuki w Łodzi będą przedstawiali kolejne odsłony cyklu „Zza zasłony obserwuję obie strony. Wykłady o tym, jak sztuka troszczy się o świat”.

Peace, love & antyfaszyzm jest wspólną inicjatywą (wystawą, cyklem spotkań, interwencji i performansów) autorstwa Katyi Shadkovskiej oraz aktywistek, artystek i teoretyczek anarchistycznych z Polski, Białorusi, Ukrainy i Rosji, która dotyka zagadnienia antyfaszyzmu na kilku poziomach.

W piątek 11 stycznia o godzinie 17.00 na budynku CSW Łaźnia 1 zaświeci się neon warszawskiej artystki Dellfiny Dellert. Praca zatytułowana "Sztuka wybaczania" odnosi się do prastarej hawajskiej praktyki Ho’oponopono, której głównym celem jest pojednanie i wybaczanie. W Hawaiian Dictionary rytuał objaśniony jest jako "mentalne oczyszczanie: rodzinne spotkania, podczas których, relacje między członkami rodziny były prostowane poprzez modlitwę, rozmowę, spowiedź, skruchę oraz wzajemne pojednanie i wybaczenie”.

Obóz koncentracyjny Ravensbrück pod Berlinem był największym obozem koncentracyjnym dla kobiet i dziewcząt w nazistowskich Niemczech. Dziś na jego terenie znajduje się miejsce pamięci Mahn- und Gedenkstätte Ravensbrück (MGR). Tu w kwietniu każdego roku odbywa się uroczystość upamiętniająca wyzwolenie obozu.

Punktem wyjścia do stworzenia wystawy stały się przemyślenia nad problemem nieużytków miejskich, postrzeganych jako miejsca pozytywne, dające szansę na ocalenie samodzielnie rozwijających się w mieście ekosystemów. Projekt jest manifestem przeciw marginalizowaniu obecności nie-ludzkich sąsiadów. Artystka uważa, że środowisko można uzdrowić poprzez zaniechanie typowo ludzkiej ingerencji.

W Sali kinowej Muzeum Kinematografii w Łodzi odbędzie się pokaz trzech filmów wideo found footage Józefa Robakowskiego – twórcy pierwszego filmu eksperymentalnego zrealizowanego w tej technice i Ewy Bloom Kwiatkowskiej. Spotkanie z twórcami i rozmowę poprowadzi Wiktor Skok.

Dlaczego pewien typ lasu został objęty kiedyś ochroną? Dlaczego określony typ fizjonomiczny uznany za lepszy lub gorszy i przyporządkowywany do rasy panów lub niewolników? Co decyduje o przebiegu przeszłej lub aktualnej biopolityki nakierowanej na ratowanie bądź na eksterminację?

Muzeum Warszawy upamiętnia 80. rocznicę wybuchu II wojny światowej niezwykłą wystawą opowiedzianą głosami mieszkańców i mieszkanek stolicy. Pokaże także przedmioty nierozerwalnie związane z codziennością broniącego się miasta. Ekspozycję opartą o nigdy dotąd nieopublikowane wspomnienia warszawiaków i warszawianek będzie można oglądać od 13 września 2019 do 5 stycznia 2020 roku w nowocześnie zaaranżowanych wnętrzach kamienic przy Rynku Starego Miasta w Warszawie. Wystawie towarzyszy książkowe wydanie warszawskich pamiętników – wielobarwnego i fascynującego zapisu codzienności w oblężonym mieście.

Chansons de Geste [Pieśni o czynie / Pieśni gestu] podobnie do swojego literackiego pierwowzoru skupiają się na sylwetkach historycznie ważnych postaci. Koncentrując się na gestach towarzyszących przemówieniom osób istotnych dla dziejów świata w XX wieku, transkrybują je na dźwięk za pomocą thereminu (elektronicznego instrumentu wynalezionego w postrewolucyjnej Rosji, na którego polu elektromagnetycznym gra się bezdotykowo). Chansons de Geste to pieśń historii XX wieku, a przede wszystkim wizualno-dźwiękowy portret władzy.

Wojny podwórkowe to projekt dla dzieci i młodzieży, na który składa się seria działań warsztatowych oraz wystawa podsumowująca całą akcję. Do udziału zaprosiliśmy grupę kreatywnych i doświadczonych osób – artystek i artystów, animatorek i animatorów, edukatorek i edukatorów – którzy proponują młodym uczestniczkom i uczestnikom twórcze rozprawienie się z tematem konfliktu. Korzystając z różnych sposobów ekspresji – m.in. ruchowych, typograficznych, instalacyjnych, dźwiękowych – wspólnie szukamy sposobów opowiadania o tym, czym są spory rówieśnicze, z czego wynikają i jak rozładowywać te napięcia.

Wystawa Rafała Milacha w Galerii Studio w Warszawie to zapis o podwójnym charakterze. Po pierwsze artysta opisuje i porządkuje wizualne przejawy protestów publicznych w Polsce po 2016 roku. Po drugie prowadzi refleksję nad własnym uczestnictwem w oddolnym ruchu społecznym.

Empatia, czyli umiejętność ułatwiająca spojrzenie na problem z czyjejś perspektywy, staje się szczególnie istotna w momencie, kiedy trafiamy na kogoś z kim się fundamentalnie nie zgadzamy. Niestety, w sytuacji konfliktowej jest jeszcze trudniej spojrzeć na drugiego człowieka tak, by zrozumieć, jakie potrzeby stoją za jego zachowaniami. Stąd krok do gestów wrogości, które trudno powstrzymać. Kongres Empatii – dwudniowe wydarzenie upowszechniające metody bezprzemocowej komunikacji – powinien pomóc uporać się z tymi trudnościami.

Projekt Trzy miejsca to praca audio, która powstała na bazie nagrań terenowych zrealizowanych w Gdańsku-Wrzeszczu, Lubece oraz Behlendorfie. To także rodzaj pytania o status miejsca, jego dźwiękowy charakter, o wpływy historii. Istotnym kontekstem i inspiracją są teksty wchodzące w skład gdańskiej trylogii Güntera Grassa, szczególnie Blaszany bębenek (1959) i Psie lata (1963), oraz jego ostatnie wiersze. Ciekawa wydaje się rejestracja audiosfery miejsc związanych z życiem pisarza, tego, co brzmi w nich „teraz”. Nagrania terenowe zostały zrealizowane we wrześniu 2019 roku w Gdańsku-Wrzeszczu, Lubece oraz Behlendorfie. Praca powstała w ramach 11 edycji Grassomanii.

Grassomania ma już 11 lat! Dotychczas była festiwalem, którego koncepcję corocznie opracowywały kuratorki: Iwona Bigos (2009 – 2013), Maria Sasin (2009 - 2013) i Marta Wróblewska (2013 - 2018). Po doświadczeniu 10 edycji pragniemy, aby Grassomania swoją formułą dostosowała się do nowych realiów artystycznych i potrzeb społecznych zgodnych z ideami demokracji i aktywizmu. Dlatego też oddajemy inicjatywę twórczą w Wasze ręce!

Przed nami kolejny projekt realizowany w ramach tegorocznej Grassomanii - Aurora Lubos „Witajcie. Welcome”. Zapraszamy 29 listopada (piątek) o godz. 18.00 do Gdańskiej Galerii Güntera Grassa.

Międzynarodowa fala neofaszyzmów, post-faszyzmów oraz ruchów alt-right jest bezpośrednio związana bezpośrednio z przemianami i problemami globalnej, pokryzysowej ekonomii. Max Horkheimer podkreślał w latach 30. XX wieku, że faszyzm jest dzieckiem systemu kapitalistycznego i nie sposób przeciwstawiać się faszyzmowi nie krytykując jednocześnie kapitalizmu.

Żyjemy w dziwnych, trudnych czasach. Cywilizacja, postęp nauki i technologii, powszechny dostęp do wiedzy sprawiają, że ludziom powinno żyć się lepiej i spokojniej, co powinno prowadzić do większej życzliwości, otwartości i tolerancji. Wydawać by się mogło, że poznikały zabobony, a dostęp do rzetelnych informacji sprawia, że trudno „robić ludziom wodę z mózgu“. Niestety to mrzonki, a historia podobno lubi zataczać koło. Tak oto jesteśmy świadkami odradzania się ruchów nacjonalistycznych i idei faszystowskich. Brak tolerancji dla „drugiego”, dyskryminacja i prześladowania stają się naszą codziennością.

Trójka artystów – Dorota Nieznalska, Jörg Herold, Katarina Pirak Sikku – podąża śladem pseudonaukowych antropologicznych badań wykorzystywanych do celów skierowanych przeciwko człowiekowi i przy pomocy sztuki próbuje odpowiedzieć na pytania, jak wytłumaczyć powszechne resentymenty przeciwko obcym, ich trwałość i aktualność.

Tematem wystawy Transfert w Galerii Studio w Warszawie jest migracja i wygnanie. „Transfert” to ruch – ludzi i rzeczy - w sytuacji wstrząsów spowodowanych konfliktami zbrojnymi, klęskami ekonomicznymi, rosnącymi reżimami autorytarnymi i nacjonalizmami, zachwianiem ekologicznej równowagi, opresją wobec kobiet.

Wystawa „Nigdy więcej. Sztuka przeciw wojnie i faszyzmowi w XX i XXI wieku”, zorganizowana w 80. rocznicę wybuchu II wojny światowej, przywołuje w trzech precyzyjnych zbliżeniach – „Guernica” i lata 30., wystawa „Arsenał” i lata 50. oraz sztuka współczesna i (post)faszyzm – odrębną i wyrazistą tradycję sztuki antyfaszystowskiej.

Projekt wystawy został zainspirowany historyczną ekspozycją prac niemieckiej graficzki, rzeźbiarki i malarki Käthe Kollwitz, która miała miejsce w Centralnym Biurze Wystaw Artystycznych Zachęta w 1951 roku. Opracowanie dokumentacji i analiza recepcji wystawy była możliwa dzięki prowadzonemu w ostatnich latach w Zachęcie projektowi badawczemu, w którym to właśnie wystawy, a nie poszczególne dzieła stanowiły przedmiot badań — jako moment mediacji i spotkania artysty, kuratora (dawniej komisarza), dzieła z publicznością, galerią, instytucją i polityką.

Współczesny antyfaszyszyzm stawia nas przed pytaniami - przeciw czemu walczymy oraz jakiego aktywizmu potrzebujemy?

Guernica Picassa to obraz wciąż żywy w rzeczywistości politycznej XXI wieku. W naszej kulturze stał się on reprezentacją sceny tragedii – walki z przemocą ze strony państwa i narzuconym siłą konformizmem, wciąż stanowi potężny symbol. Obraz ten jest wznoszony jako transparent, wykorzystywany jako komiks, malowany sprayem na murach od Kalkuty po Gazę. Dlaczego tak jest?

Ideą projektu było zorganizowanie w Oświęcimiu forum artystycznej wymiany poglądów na temat najbardziej żywotnych problemów współczesnego świata.

Wydarzenia tej wiosny na globalnym Południu i jesieni na Północy – od Chile przez Rożawę po Liban, od walki o wolność i ludzką godność po walkę z kryzysem klimatycznym – czynią przesłanie „The People United Will Never Be Defeated!” szczególnie aktualnym. W najlepszym możliwym ze światów muzyka (w całej swej różnorodności) naturalnie kształtowałaby „soundtrack” tych burzliwych tygodni. W czwartek w Nowym Świecie Muzyki nagnijmy tę rzeczywistość, spotkajmy/zjednoczmy się na moment i dajmy zarazić buntowniczym entuzjazmem, którym przepełnione jest to granie.

Jak rozpoznać neofaszyzmy, post-faszyzmy i alt-right? Jaką estetyką się posługują?

W czasach, kiedy w całej Europie odradzają się skrajnie prawicowe nastroje, warto zastanowić się nad tym, czym dokładnie jest faszyzm i jakie są warunki jego genezy.

Nowe Dramaty to cykl inscenizowanych czytań. Zaprezentujemy sześć sztuk: wszystkie napisane w ostatnich latach - lub nawet miesiącach. Nie zdążyły się jeszcze zestarzeć, ani przejść próby czasu. Na gorąco podejmują tematy związane z istotnymi społecznymi napięciami.

Opór wobec zmian politycznych, które miały miejsce w Austrii w roku 2000 jest często traktowany jako reakcja histeryczna, nawet przez nawet członków rzekomej opozycji. Twierdzi się bowiem, że była to „normalna demokratyczna zmiana”.

Odpowiadając na apel rożawskich kobiet o solidarność i wsparcie, w ramach walki o wolność, prawa kobiet, mniejszości etnicznych i innych grup wykluczanych, zapraszamy na demonstrację w obronie Rożawy.

„Ja, Sendlerowa. Wypowiadam wojnę Hitlerowi! O tak! No chodź! W ząbek czesany i wszyscy w ząbek czesani. Takiego wała! Co mi tu będzie jakiś psychopata wprowadzał jakieś swoje zasady higieny międzyludzkiej. Nie zostawię tego. Bo płonie we mnie gniew, bo jestem wkurwiona, bo bardzo, naprawdę bardzo nie podoba mi się to wszystko i nie mam zamiaru nic z tym nie robić!”

Delegaci oraz delegatki spotkają się w Warszawie, aby wspólnie wypracować teoretyczne i praktyczne odpowiedzi na siły neoliberalizmu, nasilające się tendencje faszystowskie i nadciągającą katastrofę klimatyczną. Konferencja i sesja plenarna będą pretekstem do poszukiwania nowych form artystycznego internacjonalizmu, które byłyby osadzone w szerszych kampaniach społecznych na rzecz sprawiedliwości klimatycznej, demokracji oraz równości ekonomicznej, rasowej i płciowej.

Celem konferencji jest postawienie pytań o prawomocność i użyteczność poszukiwania historycznych analogii dla współczesnej fali przemocy i groźnych fantazji o segregacji społeczeństw oraz stygmatyzacji grup uznanych za inne. Czy historia dała nam lekcję, która pomoże przezwyciężyć kryzys wspólnotowego myślenia? Czy z tradycji antyfaszystowskiej, pomimo wszystkich jej deficytów, możemy się tego nauczyć?

W Polsce demony faszyzmu i skrajnej prawicy znów ożywają. Nie minęło sto lat, a zdaje się, że lekcja II wojny światowej została zapomniana. Przegląd ma na celu przypomnienie, czym były faszystowskie ruchy polityczne. Faszyzm może się odrodzić, żadne jego przejawy nie mogą być lekceważone. Przegląd filmowy pokaże, jak rodził się, czym był i do czego doprowadził faszyzm w XX wieku. Jest to cykl dziewięciu wykładów połączonych z przekrojowym przeglądem filmowym. ​

Artysta opisuje projekt prezentowany w Galerii Miejskiej Arsenał w sposób następujący: „Gorączką antykwaryczną nazywam współczesną tendencję do mitologizacji rzeczywistości, która zasadza się na naddatku, w jakim formy kapitalizmu (forma pieniądza, forma wartości, forma pracy etc.) zamykają jego przeszłość, tworząc, by posłużyć się sformułowaniem Raya Brassiera, perwersyjne wersje jego własnej genezy”.

18 i 19 października 2019 roku podczas spotkania publicznego i warsztatów praktycznych członkinie sieci Pedagogik Empatycznych podzielą się swoimi doświadczeniami, odnosząc się do palącej potrzeby budowania transnarodowych i transdyscyplinarnych sojuszy oraz tego, jak nasza zaangażowana, twórcza współpraca zarówno w ramach działalności instytucji artystycznych, jak i poza nimi może posłużyć jako skuteczne narzędzie do walki z siłami faszystowskimi i systemową przemocą.

W tych niepewnych czasach, w jakich żyjemy, każdy ma prawo posługiwać się pojęciem „solidarność”. Dlatego w 30. rocznicę demokratycznych wyborów w Polsce sięgamy właśnie po to pojęcie. Wspólnie w trakcie festiwalu będziemy się bowiem zastanawiać nad tym, co dzisiaj oznacza solidarność, zarówno w kontekście walki o wolność w wielu miejscach na świecie, jak i w odniesieniu do wydarzeń w samej branży muzycznej.

#8_POPRAWKAto wydarzenie, podczas którego chcielibyśmy skupić się na analizie współczesnego pojęcia patriotyzmu, przyjrzeć się zakorzenionym w naszej kulturze symbolom oraz zderzyć je z aktualnymi realiami. Szacunek wobec historii nie oznacza dla nas zgody na bezrfleksyjne gloryfikowanie przemocy. Czujemy potrzebę działań odczarowujących zastane wzorce oraz pracy w duchu „odwojnienia kultury” Krzysztofa Wodiczki. Jako pokolenie urodzone w wolnej Polsce, czujemy się zaniepokojeni rosnącymi sporami i nie zgadzamy się na wciąż trwający kult wojny.

Koło Naukowe Tęcza wraz z galerią KIEDYŚ TO BĘDZIE zapraszają na wystawę Rób dobro i uciekaj — Katya Shadkovska / Tools for Action. Zestawione zostaną ze sobą filmy artystki Katii Shadkovskiej i niemieckiej grupy Tools for Action. Filmy pełnią dwojaką rolę: z jednej są dokumentacjami działań aktywistycznych, z drugiej natomiast są pełnoprawnymi pracami artystycznymi. Prezentowane realizacje są indywidualnymi deklaracjami – stosunku do przemocy, możliwości oddolnego działania, pod względem uprawiania polityki historycznej i aktywności obywatelskiej czy wreszcie – samej sprawczości sztuki wobec narastającego zagrożenia nowymi faszyzmami.

Spotkanie z Ewą Kuryluk, światowej sławy artystką, malarką i pisarką, która opowie m.in. o dziejach znanego lwowskiego periodyku pt. „Sygnały”, wydawanego od 1933 r. do 1939 r., którego założycielem i redaktorem naczelnym był jej ojciec, Karol Kuryluk. Pomysł stworzenia pisma zrodził się w środowisku Koła Polonistów na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie.

Koło Naukowe Tęcza wraz z galerią KIEDYŚ TO BĘDZIE zaprasza na wykład doktory Magdaleny Gawin „Aktualność faszyzmu”. Jak pisze sama naukowczyni, „faszyzm nie mieści się w prostych definicjach i może być analizowany w perspektywie psychologicznej, społecznej czy politycznej. [...] W związku z tym celem zajęć będzie charakterystyka faszyzmu jako zjawiska nowoczesnego. [...] Przedstawię wybrane teorie faszyzmu, które pozwolą na wydobycie jego podstawowych cech. To z kolei zaprowadzi nas do pytania o jego aktualność i nowe możliwe formy”.

Tytułowe nienasycenie jest powszechnie znanym zjawiskiem społecznym i ekonomicznym. Dotyczy sprawowania władzy czy to nad drugim człowiekiem, czy nad naturą. Charakteryzuje Homo Sapiens, który postanowił za wszelką cenę czynić świat sobie poddanym. I doprowadził do katastrofy… Płonące lasy Amazonii, Syberii, Wysp Kanaryjskich, niespotykane ulewy i powodzie w Indiach, Pakistanie czy Nepalu, kolejne huraganowe Harvey’e, Irmy czy zaskakujące europejskie upały to tylko czubek góry lodowej, którego zaraz i tak nie będzie, bo zostanie roztopiony i zalany morzem plastiku, które w efekcie zaleje, i w niedalekiej przyszłości, Gdańsk.

82 lata temu władze Uniwersytetu Warszawskiego z rektorem Włodzimierzem Antoniewiczem na czele, pod presją skrajnie prawicowych i faszyzujących ugrupowań, takich jak ONR czy Młodzież Wszechpolska, uchwaliły, że 5 października rok akademicki rozpocznie się z nowymi, jawnie antysemickimi zasadami. Wprowadzono tzw. getto ławkowe, czyli segregację studentek i studentów.

Hiroshima / Love to spektakl poruszający wątki nekro-podróży, ekologii, katastrofy, destrukcji, miłości i pamięci (lub jej braku). Kluczowym wątkiem tej opowieści jest spojrzenie na polityczny, ekologiczny, społeczny, historyczny i ekonomiczny kontekst atomu, a także ważnych dla kultury i ekosystemu katastrof i tragedii, jak te, które miały miejsce w Hiroszimie, Auschwitz, Fukushimie oraz w antycznych Pompejach.

„Guernica” Pabla Picasso jest jednym z najbardziej rozpoznawalnym i ikonicznym dziełem, którego mocny przekaz wciąż nie traci na sile. Od 1937 r., kiedy powstało, wielokrotnie stawało się głównym aktorem w scenach wydarzeń o wiekopomnym znaczeniu.

ADA Puławska oraz antyfaszystowska kampania „Kein Schlussstrich“ („Nie odpuszczamy“) zapraszają na spotkanie poświęcone Nationalsozialistischer Untergrund (Narodowosocjalistyczne Podziemie) – neonazistowskiej grupie terrorystycznej działającej 13 lat na terenie Niemiec.

Na początku było słowo. Karaluch.

W lutym 2019 roku przewrócony został pomnik ks. Henryka Jankowskiego. Skłoniło to nas, Kolektyw Basta, do stworzenia wystawy "Exegi monumentum". Pomnik, jak jego nazwa wskazuje, ma za zadanie upamiętniać ważne wydarzenia. W rzeczywistości polskich miast główną osią tematyczną dla postumentów jest historia wojny, przemocy i władzy. Swoją wystawą, jako kolektyw chcielibyśmy to zmienić. Oto nasze "pomniki". Wy także stwórzcie swoje. Razem zróbmy wystawę "Exegi monumentis" (łac.wybudowaliśmy pomniki).

W antycznej Grecji walki zapaśników odbywały się często pomiędzy filozofami czy pedagogami. Dzięki forum zapaśników zdobywali oni przychylność opinii publicznej, wzmacniali swoje teorie lub po prostu rozwiązywali osobiste konflikty.

Dla hierarchów kościelnych ludzie o odmiennych poglądach i tożsamości stali się zarazą. Dla władz już od kilku lat są gorszym sortem. Słowa zamieniły się w czyny, nienawiść nie potrzebuje już kominiarki. Polska zmaga się z brunatnym nacjonalizmem, który poszukuje wroga, by uzasadnić swoje racje. Wzmagają się nastroje pogromowe, zanikają więzi społeczne, a przed skutkami ostrzegają historycy.

XI Festiwal Sztuki w Przestrzeni Publicznej OTWARTE MIASTO / OPEN CITY odbędzie się 13 września - 11 października 2019 r. w Lublinie. Podczas tegorocznej edycji artyści zmierzą się z pytaniem o gość-inność, jej brak lub niedostatek, zapisaną w dziejach naszego miasta oraz jego współczesności.

Fotografie przedstawiają przedmioty odnalezione przez artystkę podczas researchu na terenie byłego obozu koncentracyjnego Kraków-Płaszów i kamieniołomu Liban oraz eksponaty wypożyczone z Muzeum Geologicznego w Krakowie. Nad wyborem i układem zdjęć w wspólnie z Dianą pracował Damian Nowak, który jest także autorem projektu graficznego. Autorką tekstu jest Roma Sendyka.

Sala prób w prowincjonalnym teatrze. Mikroświat wypełniony marzeniami, kłótniami i niespełnieniem. Zaglądamy tam, gdzie aktorzy ujawniają swoje najgłębsze pragnienia i rozczarowania. Do takiego właśnie miejsca przyjeżdża reżyser z Warszawy, który chce wystawić „Wyzwolenie” Wyspiańskiego. Wielki dramat o wielkich ideach rozbudza wielkie oczekiwania i nadzieję, że uda się ze sceny choć jeden raz opowiedzieć o czymś bardzo ważnym.

W powszechnej opinii „Mein Kampf” Adolfa Hitlera jest książką źle napisaną, bełkotliwą, nieczytaną i – co ważniejsze – niewartą czytania, a poza tym prawie niedostępną, bo już historyczną, książką zakazaną, której lepiej nie tykać.

Podstawą peformansu jest scenariusz napisany kolektywnie, w oparciu o materiały zebrane podczas warsztatów zorganizowanych przez Kem z udziałem zaprzyjaźnionych osób. Dotyka on performatyki języka i skupia się na momentach językowej przemocy; czułości; przyjemności i wyrażaniu oporu w kontekście obecnych zmian zachodzących w debacie publicznej względem mniejszości. Performans powstał w 2019 roku w ramach konkursu Spojrzenia – Nagroda Deutche Bank i Narodowej Galerii Sztuki Zachęta.

Jako pokolenie urodzone w wolnej Polsce, czujemy się zaniepokojeni rosnącymi sporami i nie zgadzamy się na wciąż trwający kult wojny.

Papier może być narzędziem wyzwolenia. W czasach, gdy władze chcą mieć coraz większy wpływ na telewizję, radio i internet, w czasach nasilającej się inwigilacji w sieci, w czasach coraz większego zagrożenia autorytaryzmem warto przypomnieć sobie moc książki i zina.

Centralnym tematem poruszanym przez wystawę < Neo > Right jest kwestia symboli i systemów znaków faszystowskich, których istnienie – wraz z niesionymi przez nie znaczeniami i przemocą – wpisane jest od czasów narodowego socjalizmu w przestrzeń publiczną, media, życie codzienne i dyskursy, a także odciska swoje piętno na indywidualnym postrzeganiu historii oraz pamięci kolektywnej o ideologiach nacjonalistycznych i rasistowskich.

Pytając o źródła obecnego autorytaryzmu i faszyzmu, musimy zauważyć, że leżą one w neoliberalnej polityce gospodarczej, która doprowadziła m.in. do wzrostu różnic ekonomicznych oraz rozbudziła potrzeby niemożliwe do zaspokojenia.

Tytuł wystawy został zaczerpnięty z wydanej w 1993 roku książki Ryszarda Kapuścińskiego Imperium. Autor ostrzega w niej: „Światu grożą trzy plagi, trzy zarazy. Pierwsza – to plaga nacjonalizmu. Druga – to plaga rasizmu. Trzecia – to plaga religijnego fundamentalizmu. Te trzy plagi mają tę samą cechę, wspólny mianownik – jest nim agresywna, wszechwładna, totalna irracjonalność”.

Koncert "Przeklęta wojna" jest związany z obchodami 80. rocznicy wybuchu II wojny światowej.

„To Be Real”, performatywno-muzyczny program U–jazdowskiego, przygląda się kulturze klubowej i jej emancypacyjnemu potencjałowi, bada związki polityki, życia nocnego i sztuki współczesnej od queerowych korzeni tanecznej muzyki elektronicznej w latach 70. XX wieku po niedawne techno-protesty na ulicach światowych metropolii. Czym jest taniec dla wolności i dlaczego teraz potrzebujemy go bardziej niż kiedykolwiek?

Widoczki to działanie artystyczne będące próbą spojrzenia z innej perspektywy na przestrzeń i pamięć. Widoczki są odwrotnością pomników – zakopane w ziemi rozłożą się i przenikną w tkankę miasta, w odróżnieniu od spiżowych monumentów, pomieszczą w sobie wiele drobnych historii.

W lutym 1940 roku ukazało się zarządzenie niemieckiego prezydenta łódzkiej policji informujące, że w północnej części miasta utworzona zostanie specjalna dzielnica dla Żydów. Żydzi musieli opuścić swoje mieszkania znaj- dujące się w innych punktach Łodzi i zamieszkać na na Bałutach i Starym Mieście. Jednocześnie Polacy i Niemcy byli zmuszeni wyprowadzić się z dzielnicy przeznaczonej wyłącznie dla Żydów. To był początek łódzkiego getta.

Punktem wyjścia do rozmowy jest wystawa Marcina Dudka „The Crowd Man”. Artysta w drugiej połowie lat 90. XX wieku jako nastolatek należał do grupy kibicowskiej krakowskiego klubu piłkarskiego Cracovia. Intensywnie uczestniczył w życiu stadionowym i w chuligańskich wybrykach. Doświadczenia tamtego czasu powracają w jego sztuce w formie osobistych reminiscencji i zapożyczeń. Na wystawie studium jego własnego przypadku służy twórcy do szerszego spojrzenia skupionego na zależności między jednostką a tłumem

Wydarzeniem, organizowanym we współpracy z ogólnopolską inicjatywą twórców Rok Antyfaszystowski, chcemy uczcić 76. rocznicę powstania w getcie białostockim.

Polska Walcząca Przeciwko Faszyzmowi to oddolna inicjatywa założona w 2018 roku, która, jak piszą jej członkinie i członkowie, ma na celu „przywrócenie znakowi Polski Walczącej pierwotnego znaczenia jako symbolu nadziei, wolności i walki z totalitaryzmami”.

„Niech Twoje miasto będzie czyste, jak Twój dom” to wystawa Karoliny Konopki. Jak pisze kurator, Maciek Cholewa: „Karolina Konopka nie próbuje odpowiadać nienawiścią na agresywne hasła widniejące na odzieży pseudo patriotycznej. Zamiast tego jako osoba twórcza proponuje kreatywne przekształcenie. Bezmyślną negację i przemoc zastępuje miłością, a diabelskim gębom wyimaginowanych wrogów przywraca rysy niewinnych aniołków”.

Wystawa „100 flag na 100-lecie praw wyborczych Polek” odbywająca się w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi jest pokłosiem artystycznego happeningu „Marsz 100 FLAG”, jaki odbył się w Warszawie w listopadzie 2018 z okazji setnej rocznicy zdobycia przez Polki praw wyborczych.

Finał Projektu Sąsiedztwo – granice bliskości startuje już 2 lipca! Tegoroczna edycja skupia się wokół tematu Queerowego demontażu. Grupa wyłonionych podczas Open Calla artystów_ek, aktywistów_ek i animatorów_ek zaprezentuje obiekty i projekty performatywne w Scenie Roboczej, w Muzeum Narodowym w Poznaniu, na Starym Rynku oraz podczas XVI Poznańskiego Marszu Równości.

17. edycja Przeglądu Sztuki SURVIVAL odbędzie się w zabytkowym kompleksie budynków dawnego Szpital Kolejowego (do 1939 roku Szpital Żydowski). Artyści z polski i zagranicy, odwołując się do hasła tegorocznej edycji Utajone oraz historii miejsca, przygotowali projekty artystyczne powstałe na pograniczu wielu dziedzin sztuki – instalacje wideo, dźwiękowe, site-specific oraz obiekty malarskie, rzeźbiarskie czy performanse.

Pokój nie jest stanem nam danym, stałym i bezwarunkowym. Jeśli rozumieć go jako relacje pomiędzy osobami lub grupami w społeczeństwie pozbawione negatywnych, destruktywnych napięć, wymaga on ciągłej pracy nad wzajemnym zrozumieniem, akceptacją swych odmienności i różnorodności. O pokój trzeba nieustannie zabiegać i nie poddawać się nacjonalistycznej grze. Potrzebuje gestów, negocjowania zasad współżycia. To gimnastyka empatii, rozciąganie i uelastycznianie relacji, taniec politycznych ciał.

Cztery prace Nurii Güell wpisane w labirynt piwnic MA3450 dotyczą metod wykorzystywania reguł systemu (państwa i kapitalizmu) przeciwko niemu samemu. Nie chodzi w nich jednak wyłącznie o krytykę istniejącego stanu rzeczy, czy odsłanianie mechanizmów władzy i systemowej przemocy. Dużo ważniejsze staje się tworzenie alternatyw: na granicach systemu, w jego lukach i szczelinach, by w przejętych i przekształconych kodach zainstalować mikroutopie, zalążki nowych projektów politycznych i ekonomicznych, a przede wszystkim – nowych organizacji.

Śpiewanie piosenek patriotycznych to jedna z najbardziej jednoczących praktyk pamięci. Z dzisiejszej perspektywy okazuje się jednak problematyczne – w tradycyjnych tekstach nie ma miejsca na podmiotowość kobiet, przedstawia się je jako trofea dla walecznych żołnierzy, kreuje się romantyczny wizerunek wojny, utrwala podziały klasowe i etniczne.

Interwał to inaczej odstęp, to odległość pomiędzy dźwiękami, to np. durowa tercja wielka, która nadaje rozbrzmiewającemu nawoływaniu o pokój jasny, radosny charakter. Jak długo trwa pokój? I czy musi być tylko przerwą?

W 1947 roku w ramach działania Komisji Narodów Zjednoczonych ds. Zbrodni Wojennych (UNWCC) Polska oskarżyła jedenastu obywateli Niemiec o zbrodnie wojenne. Zarzuty dotyczyły dewastacji polskich lasów. Prokuratorzy postawili w stan oskarżenia szefostwo leśnictwa Generalnej Guberni na terenach okupowanej przez nazistów Polski (1939−45) za celowe niszczenie polskich lasów, żeby zagwarantować zaopatrzenie w drewno dla własnego wysiłku wojennego, przy jednoczesnym podejmowaniu kroków na rzecz konserwacji rodzimych lasów – prima facie zbrodnia wojenna w rozumieniu art. 55 konwencji haskiej z 1907 roku. Sprawa nr 1307/7150 w klasyfikacji UNWCC ustanawia – w okresie narodzin nowoczesnego prawa międzynarodowego po zakończeniu II wojny światowej – jeden z pierwszych znanych precedensów oskarżania o niszczenie środowiska naturalnego

Artyści Jarosław Kozakiewicz i Krzysztof Wodiczko mówią wprost: „Wojny muszą zostać obalone”. Gry wojenne, łuki triumfalne, monumenty upamiętniające poległych, powszechna fascynacja bronią, pistolety-zabawki, rekonstrukcje bitew podtrzymują wszechobecną kulturę wojny. W jaki sposób sztuka może przyczynić się do przeobrażenia jej w kulturę budowania pokoju? Jak odmieniać zastygłe, wojenne pomniki w dynamiczną, zmieniającą rzeczywistość przestrzeń do wypracowywania pokoju? Projekt instytutu jest na te pytania odpowiedzią.

Oresteja to nie tylko jedna z najwspanialszych tragedii w dziejach ludzkości i jedyna trylogia teatralna zachowana z czasów klasycznego antyku – jest to również mit założycielski cywilizacji, w którym regułę krwawej rodzinnej wendety, niekończący się cykl zemsty wedle bezwzględnego prawa „oko za oko”, zastąpiły nowe zasady sprawiedliwości, integracji i pojednania. Milo Rau wystawia tę tragedię z udziałem mieszanego zespołu aktorów pochodzących z Europy i Iraku. Proces powstawania spektaklu obejmował prace przygotowawcze w Mosulu, gdzie w 2014 roku ogłoszono powstanie kalifatu dżihadystów.

Poznańska Garażówka to kolektyw zaangażowany w materialną pomoc i przeciwdziałanie społecznej marginalizacji osób z doświadczeniem uchodźczym. Po raz kolejny zainicjuje na ich rzecz wyprzedaż książek, ubrań, płyt, biletów i ciast. Tym razem organizatorki naświetlą konsekwencje podpisania umowy UE-Turcja oraz jej wpływ na jakość i warunki życia w Turcji tysięcy osób przymusowo wysiedlonych ze swoich domów. Całą zbiórkę przekażą na działalność organizacji Kids Paradise na pograniczu syryjsko-tureckim.

Mija właśnie 80 lat od rozpoczęcia II wojny światowej. Ostatni świadkowie odchodzą, a wraz z nimi w zapomnienie popada pamięć o tym, jaką wartość ma pokój. Zasiadając wspólnie przy maszynach do szycia, stworzymy 80 pokojowych flag w różnych odcieniach bieli, które w ramach akcji performatywnej zawiesimy na jednej z kamienic przy placu Wolności. Zapraszamy do wspólnego gestu. Biała flaga jest symbolem kapitulacji. My się jednak nie poddajemy. Pragniemy pokoju, tak bardzo jak naiwnie i niemożliwie to brzmi.

Zgromadzenie Trans-unie stanowi okazję do spotkania najróżniejszych organizacji zaangażowanych w prace teoretyczne, mapowanie i wypróbowywanie nowych modeli emancypacyjnego transnacjonalizmu w dziedzinie polityki, gospodarki, ekologii, edukacji i kultury, dążąc do ustanowienia nowego modelu planetarnego egalitaryzmu.

Multimedialny projekt Józefa Robakowskiego dotyczy bieżącej współczesności – tego, co się wydarza, jak jest pokazywane i jak komunikowane. To spojrzenie z perspektywy charakterystycznej dla twórcy – dokumentalisty, rejestratora i zbieracza obrazów rzeczywistości kulturowej, społecznej i politycznej, który te medialne obrazy poddaje wnikliwej analizie i jednocześnie nimi manipuluje.

W pierwszy weekend festiwalu spotkają się aktywistki i aktywiści z całej Polski. Łączy ich wspólna troska o godność ludzi, którzy są jej systemowo pozbawiani. Troska o ludzi chcących żyć bez strachu – w pokoju, niemających jednak takiej możliwości przez wojny, prześladowania czy reżimy rządzące w ich krajach. Wraz z inicjatywą Poznańska Garażówka zaprosimy ich do Poznania, by podzielić się dobrymi praktykami i zaplanować przyszłe, wspólne, propokojowe działania, m.in. I Ogólnopolską Garażówkę

Warsztaty dla nauczycielek i nauczycieli oraz osób pracujących w szkołach podstawowych i średnich.

Konwencja przyjmie formę zgromadzenia ekorolniczek z Syrii, Libanu, Meksyku, Kolumbii, Francji i Polski. Podzielą się one wiedzą zdobytą w różnych kooperatywach i społecznościach, będą mówić o stosowanych narzędziach rolniczych i metodach uprawy. Spotkanie rozwinie się w otwarte prezentacje i rozmowy z ekofeministkami, filozofkami, badaczkami i aktywistkami klimatycznymi. Na zakończenie zaprezentowane zostaną dwie części filmu Marwy Arsanios Kto się boi ideologii? oraz koncert zespołu Kompost. Konwencji będzie również towarzyszył chóralny komentarz Chóru Polin, stanowiący jedną ze składowych wielogłosowego manifestu dla przyszłości – utworu, który wybrzmi w całości 23 czerwca.

[DO]WOLNOŚĆ to projekt społeczny Miejskiego Ośrodka Kultury „Amfiteatr”, który jest realizowany w ramach cyklu „Wolność 24/7”. Młodzież z X LO im. S. Konarskiego, pod kierunkiem artysty wizualnego Piotra Piasty, poprzez spotkania i rozmowy z ludźmi z różnych środowisk w Radomiu, eksplorowała będzie różnorodne rozumienie wolności w naszym mieście.

Galeria Labirynt ogłasza otwarty nabór prac dla artystek i artystów urodzonych po 4.06.1989 r. na wystawę „Trzy plagi”, której otwarcie jest zaplanowane na 1.09.2019 r.

Czy możemy sobie wyobrazić inną politykę dla świata, opartą niekoniecznie na różnicy czy odmienności, lecz na pewnej idei podobieństwa i współuczestnictwa?

Projekt Polskiego Forum Społecznego odpowiada na potrzebę organizowania przyszłości, czyli poszukiwania realnych alternatyw w dziedzinie organizacji społecznej, politycznej i ekonomicznej. Swoją nazwą i formułą Forum nawiązuje do podobnych zgromadzeń odbywających się regularnie w różnych miejscach świata, jak na przykład Europejskie Forum Społeczne czy też Światowe Forum Społeczne organizowane od prawie dwóch dekad w Porto Alegre w Brazylii.

Warsztaty prowadzone przez Cristinę Ferreirę są kontynuacją jej performatywno- badawczego projektu Foreign body, w którym artystka skupia się na doświadczeniach migrantów/ek mieszkających w Polsce.

SIKSA to feministyczny, punkowy duet Alex Freiheit i Piotra Buratyńskiego. Sama wokalistka mówi o sobie, że „nie lubi husarii, poetów narodowych i chłopców z placów broni. Performuje i nie zginie”. Śpiewa o tematach najtrudniejszych i najbardziej bolesnych, o gwałtach i przemocy symbolicznej. Zarówno koncert w TR Warszawa, jak i sama SIKSA, traktuje o dojrzewaniu. W najnowszych tekstach wyjaśnia dlaczego wyrosła z roli superbohaterki.

Ośrodek KARTA już po raz trzeci zrealizuje autorską akcję promocji czytelnictwa „Jednostka w wirach historii”. Podczas edycji w 2017 roku odwiedzono 5 miast w Polsce. Miejscowym bibliotekom przekazano wtedy pakiety publikacji wydawnictwa Ośrodka KARTA. Na otwartych spotkaniach publiczność mogła poznać szczegóły dotyczące specyficznego, uprawianego przez Ośrodek KARTA sposobu pracy z historią. Zostały także zaprezentowane fragmenty wydawnictw źródłowych tematycznie powiązanych z regionem.

Dlaczego pewien typ lasu został objęty kiedyś ochroną? Dlaczego określony typ fizjonomiczny uznany za lepszy lub gorszy i przyporządkowywany do rasy panów lub niewolników? Co decyduje o przebiegu przeszłej lub aktualnej biopolityki nakierowanej na ratowanie bądź na eksterminację?

23 maja 2010 roku, na stadionowym bazarze „Jarmark Europa”, miała miejsce łapanka sprzedawców podrabianych skarpetek, koszulek i obuwia. W trakcie tzw. rutynowych czynności policjanci w cywilu brutalnie zaaresztowali jednego z czarnoskórych sprzedawców. Świadkowie zatrzymania zaczęli nawoływać funkcjonariuszy do opanowania. Wśród nich był Maxwell Itoya – Polak pochodzenia nigeryjskiego, również pracujący na Stadionie.

Noc Wrzeszcza to wydarzenie organizowane przez Fundację Palma, które poprzez działania historyczne, artystyczne i edukacyjne zgłębia dzieje orz specyfikę jednej z najstarszych dzielnic Gdańska.

Czy sztuka może być użyteczna? Co ma do zaproponowania ludziom, którzy zmagają się z wyzwaniami współczesności? Czy pozostaje „tylko” sztuką, czymś, co się ogląda i kolekcjonuje? A może zamienia się w coś innego, na co nie mamy jeszcze dobrej nazwy, sztukę używaną na co dzień, bez zbędnego zadęcia, ale za to z przytupem? I jak do tego wszystkiego ma się dziewiętnastowieczny rysunek zwierzątka, które czasem wygląda jak kaczka, a czasem jak królik?

Mówi się, że opanowanie tysiąca słów w danym języku pozwala na swobodne porozumiewanie się. Podczas warsztatów chcemy wspólnie wybierać ważne, ciekawe i piękne wyrazy, które złożą się na ilustrowany Słownik polsko-arabski.

Jak rozumieć faszyzm? Czy był on tylko epizodem dawno minionych czasów czy też raczej odradza się w każdej epoce w nowym przebraniu? A może to kategoria metafizyczna? Jeśli uznajemy wyjątkowość Zagłady, to czy ta wyjątkowość przysługuje jej sprawcom?

Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA wraz ze stowarzyszeniem Apollonia – European Art Exchanges w Strasburgu (http://www.apollonia-art-exchanges.com/en/) oraz Miastem Strasburg ogłasza nabór na trzymiesięczny pobyt rezydencyjny dla artystów w Strasburgu, w okresie październik – grudzień 2019.

Meetings on aggresion to cykl otwartych spotkań podejmujących zagadnienia z agresywnym zachowaniem w sferze publicznej zarówno w świecie offline jak i online. Tegoroczna edycja związana jest także z antyfaszystowskimi działaniami organizowanymi na terenie całego kraju przez ogólnopolską koalicję instytucji publicznych, NGOsów, ruchów społecznych, kolektywów, artystek i aktywistek połączonych pod wspólnym szyldem Roku Antyfaszystowskiego.

To Be Real, performatywno-muzyczny program U–jazdowskiego, przygląda się kulturze klubowej i jej emancypacyjnemu potencjałowi, bada związki polityki, życia nocnego i sztuki współczesnej od queerowych korzeni tanecznej muzyki elektronicznej w latach 70. XX wieku po niedawne techno-protesty na ulicach światowych metropolii. Czym jest taniec dla wolności i dlaczego teraz potrzebujemy go bardziej niż kiedykolwiek?

Faszyzm jest ideologią o charakterze uniwersalnym. Projektem alternatywnej nowoczesności, wymierzonym w materializm, przeciętność społeczeństwa burżuazyjnego i demoralizację liberalnej demokracji. Chcemy widzieć w faszystach przedstawicieli jakiegoś marginesu. Ale w ten sposób całkowicie mijamy się z prawdą. Pola walki kształtują się na nowo, ale ich istota pozostaje ta sama. Trwa globalna wojna domowa ludzkości, przed którą trudno szukać schronienia.

Oramics powstało dwa lata temu jako inicjatywa mająca na celu wzmocnienie pozycji kobiet, osób LGBTQ+ i niebinarnych na scenie muzyki elektronicznej, a także promowanie muzyki elektronicznej z Polski i Europy wschodniej.

Jesteśmy rodziną i przyjaciółmi. Grupą artystów różnej maści. Dwa lata temu pojechaliśmy do Kalabrii żeby spróbować zrobić coś dla uchodźców i imigrantów.

FLAUTA to warszawski kolektyw i cykl imprez benefitowych. FLAUTA, czyli spokojne morze bez fal – takie, jakim powinno być dla przybywających do Europy uchodźców. Prosta idea, realna zmiana.

Centrum Edukacji Historycznej (CEH) przy Wolskim Centrum Kultury zaprasza na spotkanie z Kają Puto, dziennikarką oraz redaktorką Krytyki Politycznej podczas którego poruszymy kwestię nacjonalizmu w debacie medialnej. Przeanalizujemy sposób, w jakim mówiono w mediach o nacjonalizmie od roku 1989 do chwili obecnej.

"Marek Edelman. Człowiek" w Centrum Dialogu, jest najważniejszym elementem trwającego od stycznia Roku Marka Edelmana

Wojna domowa w Jemenie trwa od końca 2014 roku i nazywana jest "cichą" lub "zapomnianą". Dlaczego? Ponieważ mało kogo interesuje wewnętrzna sytuacja tego kraju na półwyspie Arabskim. Jemen, powierzchnią dorównuje Francji, a liczbą ludności przed wojną, prawie 4-krotnie przewyższał Słowację. Eksperci i ekspertki mówią o wojnie pomiędzy Arabią Saudyjską a Iranem prowadzonej na terenie Jemenu, o wpływy w rejonie. Iran wspiera antyrządowych szyickich rebeliantów Huti, a Arabia Saudyjska zwolenników prosaudyjskiego, obalonego prezydenta Mansura Hadiego.

Premierze spektaklu „Mein Kampf” będzie towarzyszył cykl spotkań poświęconych współczesnym przejawom ideologii nacjonalistycznej, które coraz częściej obserwujemy w otaczającej nas rzeczywistości. W trakcie rozmów z publicznością i zaproszonymi gośćmi spróbujemy odnieść się do wymiarów życia publicznego, w których zjawisko faszyzacji jest szczególnie widoczne.

Wystawa „Protest“ poświęcona jest artystycznym refleksjom na temat ruchów protestacyjnych w XX wieku. Prezentowane grafiki, fotografie, video i instalacje nie odnoszą się bezpośrednio do podłoża i warunków, które powodowały istotne społeczne i polityczne protesty, lecz raczej mają na celu uchwycić ich obecność i związane z nimi konsekwencje w sferze publicznej, głownie w przestrzeni miejskiej.

White silence is violence – wypisano czarnym markerem na brązowym kartonie. Obiekt ten Olga Dziubak dostała w ramach zainicjowanej przez siebie akcji wymiany. Przesłała go amerykańska artystka Alison Cekala.

Rusza nabór projektów artywistycznych do programu GENERATOR MALTA w ramach Festiwal Malta, który odbędzie się między 21 a 30 czerwca. Zapraszamy artystki, aktywistów, animatorki i edukatorów do stworzenia narzędzi budujących pokój: obiektu, instalacji, procesu artystyczno-edukacyjnego czy performensu. Dobór medium zależy od Ciebie. Wybrane koncepty zostaną zrealizowane podczas festiwalu Malta. Na zgłoszenia czekamy do 7 kwietnia.

"Barlach, Corinth, Feininger, Pechstein, Rohlfs… – ze studiów nad sztuką 'zwyrodniałą' w Szczecinie" – wykład Dariusza Kacprzaka (Muzeum Narodowe w Szczecinie) prezentowany w ramach cyklu *In Effigie.

"Badania terenowe" Krzysztofa Garbaczewskiego to poszukiwanie innego języka albo w ogóle innych form komunikacji, poszerzanie doświadczeń dostępnych naszej wyobraźni.

W kanonie historii sztuki XX wieku raczej nie ma miejsca na postaci czy grupy, które swoją działalność artystyczną poświęciły walce z faszyzmem i wojną. Rzadko wspomina się o artystkach i artystach tworzących „przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi”, a jeżeli już, to z ironicznym uśmiechem lub wzruszeniem ramion. Choć antyfaszyzm i sprzeciw wobec wojny pozostają na marginesach opowieści o sztuce XX wieku, kiedy przyjrzymy się im bliżej, odkryjemy długą i niezwykle interesującą tradycję.

Napalm Travels to nazwa niecodziennego „biura podróży”, które zabierze cię do niegdyś wspaniałego miasta Hebron, położonego w południowej części Zachodniego Brzegu, od lat okupowanego przez Izraelskie Siły Obronne (IDF).

Tolerancja oznacza cierpliwość, wyrozumiałość i życzliwość dla odmienności. Jest poszanowaniem cudzych uczuć, poglądów, upodobań, wierzeń, obyczajów i postępowania choćby były dla nas niezrozumiałe, obce, a nawet z naszymi przekonaniami sprzeczne.

Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Departament Obecności zapraszają na spotkanie „Dwudziestolecie: sztuka wobec faszyzmu”, które zainauguruje nowy cykl Departamentu zatytułowany "Poetic Justice: poetycki wymiar sprawiedliwości".

Co możemy zrobić z tradycją, która nas uwiera? Czy jedynym wyjściem jest jej przekreślenie? Zapraszamy na wspólne krytyczne czytanie (śpiewanie) pieśni patriotycznych. Będziemy gadać, śpiewać do karaoke i jeść ciasto!

Nawiązując do Forum Przyszłości Kultury, które w 2018 roku odbyło się pod hasłem „Feminizm! Nie faszyzm” oraz idei Rok Antyfaszystowski, Teatr Powszechny zaprosił do współpracy młode aktywistki i aktywistów związanych ze Studenckim Komitetem Antyfaszystowskim, Uniwersytetem Zaangażowanym, Antyfaszystowską Warszawą, Kołem naukowym Tęcza z ASP oraz kolektywem Syrena.

Boris Lurie (1924–2008) to amerykański artysta pochodzenia żydowskiego. Tworzył na wielu polach – był artystą wizualnym (twórcą obrazów, instalacji i obiektów), a także prozaikiem i poetą. Boris Lurie był psychicznie ofiarą Zagłady – jego twórczość ściśle wiązała się z tym doświadczeniem, stanowiła nieustanną próbę przepracowania traumy wojennej.